Yeni Başlangıçlara...

Bugün yeni bir başlangıç yaptık. 

Oğlum Berke anaokuluna kaydoldu. O artık okullu:))) 

48. ayını dolduran her çocuk devlete ait anaokularına kaydolabiliyor. Hemde cüzi bir miktara. Herkes gönderebilir. Çocuklar evde tv başında kalacaklarına yarım günlük eğitimlerle farklı şeyler öğrenebilirler. İhmal edilmemeli. Gönlüm oğlumu benim götürüp getirmemden yana ama çalıştığımdan dolayı bu görev babaannesine yüklenmiş olacak. 

Sancılı geçen sınav ve tercih döneminden sonra kızım Damla üniversiteye yerleşti. O da artık bir üniversiteli. 

Bense heyecanlı. İki çocuğunun geleceğine düşünen yorgun ve endişeli bir anne. Her anne gibi evlatları için en iyisini istemekte. Bende sürekli iyi bir gelecek ve kariyer derdindeyim ve her kız evladının okuması gerektiğine inanlardanım. Bir kadının kendi ayaklarının üstünde sağlam durabilmesi için kendi parasını kazanması gerektiğini düşünüyorum. Kendine güveni olmalı. Helede bizim gibi bir ülkede yaşıyorsa.   

Ülkemizde maalesef devlet üniversitesi çok az ve puanları çok yüksek. Özel üniversiteler olmasa bir çok öğrenci açıkta kılacak ve hayal kırıklığı yaşayacak. Ülkenin daha çok eğitime destek vermesi ve yatırım yapması gerekmekte. Bu durumu öğrenciniz olduğunda daha iyi anlıyorsunuz. Okuma sürecinde çok emek veriyorsunuz ve bunun karşılığında çocuğunuzun iyi bir üniversitede, iyi bir bölümde okumasını istiyorsunuz. Çok zaman bu gerçekleşmiyor. 

Daha çok okuyan bir nesle ihtiyaç olduğunu düşünüyorum. Okumayan kalmasa keşke. 

Bizde özel üniversite ve burslu tercih edenlerden olduk. Şu an itibariyle-de iyi olduğunu düşünüyorum. 

Bundan sonra zaman farklı akacak. Başka nelerle karşılaşacağız bilmiyoruz tabi. Hep iyisi olsun istiyoruz ama karşımıza zorluklarda çıkabiliyor. Allah bize göğüsleyeceğimiz zorluklar çıkarsın derim ben hep. Fazla yük vermesin. 

Üstümden büyük bir yük kalktı diyebilirim. Son zamanlarda bu kayıt işlemleri kafamı kurcalıyordu. 

Bu sene yazdan hiç bir şey anlamadım diyebilirim. Sanki bana göre sürekli bir koşuşturma halinde geçti. Sınavlar, ramazan ayı, bayram, işlerin yoğunluğu derken yıllık izne bile çıkamadım. Kendimi aşırı dolu ve yorgun hissediyorum. Eylül ayı gelsin diye beklemeye başladım. Bir kaç gün doğa ile baş-başa kalıp izin yapmak, biraz temiz hava almak gerekiyor bana. Yoksa beynim iflas edecekmiş gibi. 

Bir tek benim kayıt işlemim kaldı. Mezun olalı yirmi sene olmuşken bende bu sene açıköğretime yazıldım. yeniden okumaya karar verdim. Kızımla aynı yıl üniversiteli oluyorum:))) 

Artık aynı senede mezun oluruz:)))