Mükemmel Hata Kitap Yorumu

Turdaşlarımla bu sefer Ümran Tan'ın Mükemmel Hata kitabını okuduk. 

Biz keyif aldık mı? Oldukça hem de. Romanın gıybetini çevirdikten sonra şimdi de sıra yorumlarda.

Mükemmel Hata’yı ben üç farklı benliğimle yorumlayacağım. Anne, okuyucu ve kadın olarak anlatmaya çalışacağım.

Romandan biraz bahsedecek olursam; sevgisiz ve mutsuz bir çocukluk geçiren Beren, çocukluk arkadaşına deli gibi aşıktır. Aşkına karşılık bulamayan Veren her türlü kötülüğü dener ve yapar. Beren öyle bir hale gelir ki ruhsal açıdan tam bir çöküntüdür ve destek alır. Ne kadar destek alsa da hep kendini mutsuz, yalnız bir başına hisseder ve aklından mükemmel bir plan oluşturur. Gözlemlediği doktoru Arslan’ı kıskaç altına alır ve onu kötü oyununa alet eder. 

Plan kusursuz gibi ilmek ilmek işlense de bir yerde açık verir ve doktorların civanı Arslan kitaba damgasını vurur.

Romanda sevmediğim üç kişi var. İlk ikisi Beren’in anne ve babası. Bir anne, bir baba çocuğunu nasıl sevmez, kendilerini düşünür, bir kenara atar. Bu türdeki ebeveynleri okudukça gördükçe deli oluyorum ve hiç haklı bulmuyorum. Beren’in yaptığı onca hata, bencilliği, her şeyden kendini sorumlu tutması annesi ile babasının eseri.

Roman ilk başlarda Beren’in bencil halleri ile sürüp gidiyor. Planına sadık kalmak için şehri terk ediyor. Gidiyor ama gittiği yerde karşısına bir anda Arslan çıkıyor ve romanın en güzel kısımları başlıyor. Arslan romana damgasını vuruyor. Spoi olacağı için plandan çok bahsedemiyorum ama Beren’in yaptığı hiç affı olan bir şey değil demekten de geri kalmak istemiyorum.

Arslan sen nasıl bir adamsın. Yazar sana nasıl güzel kişilik ve karakter yaratmış. Ben bayıldım. Düşünceli halleri, değer yargısı, adaletli ve korumacı tavrı, bazen kıskanç, bazen aşk adamı halleri. Hepsi çok çok güzeldi. Beren’in yaptıklarına karşın ona hiç eziyet çektirmedi. Uzaklaşmış olsa da varlığını hep hissettirdi. Ne kadar roman da olsa hayatta bir yerde çokça Arslan vardır dedim. Kadının değerini bilen çokça beyefendiye ve Arslan’a Mükemmel Hata sebebiyle kocaman teşekkür benden.

Romanın ilk başlarında tamam Arslan öğrendi, çabucak da kabul etti. Eeee bunca sayfada neler yazıyor diye düşünmüştüm. Sayfaları okudukça seda cadısının yaptıklarına şahit oldum ve üçüncü sinir olduğum kişiydi. Ülkü’ye bayıldım. Deli kız. Tam bir pembe hastası. Selim’i sevdim. Nihayet dank etti kafasına.

Anlayın siz ben bu kitabı çok sevmişim J

Bu yorumun biraz garip oldu. Farkındayım. Bazen sevdiğim kitaplar olunca böyle acayip şeyler yazabiliyorum. 

Sizde yorumumu sevdiniz mi?