1 Eylül 2020 Salı

Benim Adım Alexi Kitap Yorumu






"Cehalet ve bencillik insanın en büyük düşmanıdır kızım bunu unutma."


Son zamanlarda heyecanla okuduğum çok güzel bir kitap oldu Benim Adım Alexi

Kitap bana geçen sene kübra ile Selcan’ın doğum günü hediyesiydi. Şimdi kitabı okuduktan sonra neden ben bu kitabı okumak için bir sene bekledim diyorum. Bunca işimin arasında 3 gün gibi bir sürede işimi bitirim hemen kitabın başına geçtim.

Hanzade Ela Yunanistan’da babaannesi yanında kaldığı zamanlarda en yakın kız arkadaşları ile bir kutu bulurlar ve o kutudaki esrarengiz cümleyi kurarak ruh çağırırlar. Ruh çağırma seansı, çıkan rüzgar ve yağmur sonrası çok korkarak evlerine giderler ama bu olay sonrası en yakın arkadaşının kötü bir şkilde ölümüne şahit olur.

Bu acı Ela’yı çok derinden etkiler ve uzun yıllar boyunca uykusunda kabus görmeye başlar. Bu kabusların bazılarında Ela kendini ölümle burun buruna geldiğini görür. Kabuslara ve geçmişi temizlemek ve her şeyle yüzleşme zamanı geldiğini anladığında İstanbul’da Yunanistan’a bir yolculuk başlar.

Roman bana ilk başlarda ruhlar alemi ile ilgili bir kitap olacağını izlemini çok verdiyse de ben daha farklı bir sonu okuyacağımızı hissettim. Bazı sayfalarda ürperdim, merak ettim ve hep bir sonraki sayfayı okumak istedim. Okudukça da harika bir akıcılık, güzel harmanlanmış bir kurgu ve sağ gösterip sol vuran bir yazar ile karşılaştım.

Çok da memnun oldum.

Sayfalar aktıkça Romanın adını taşıyan karakter Alexi ile tanıştım. Alex’in yıllar önce Kahraman’la yazıştığı aşk mektuplarını bulan Ela geçmişin derinliklerine saklanmış sırları öğrendiğinde kiatp başka bir boyuta geçiyor.

Romanı çok ama çok beğendim. Daha çok okura ulaşması gerektiğine inanıyorum. Yazarın kalemi, yazım dili, olayların birbiri ile bağlanması çok ama çok güzeldi.

Bahsedilecek çok şey olmasına rağmen, fazla yorumdan kaçınıyorum. Diğer yan karakterleri ve Ela’nın hikayesini merak edenler, yazarı tanımak isteyenler lütfen okuyun.

@muptelayayinlari kitabın reklamını daha çok yapmanızı rica ederim.



"Anılar gözümün önünde sağa sola uçuşup dururken gözyaşlarımı içime akıtmaya çalışıyordum hep yaptığım gibi. Hiçbir çocuk bunu yaşamamalıydı, bunlar hiç olmamalıydı, ama kaderinde ne varsa onu yaşıyordun ne eksik ne fazla. Sana kalan ise bu yaşadıklarınla ne yapacağın, nasıl baş edeceğindi."


5 yorum :