Küçük Bir Mola; Bozcaada

Merhabalar 

Bugünkü yazım belki biraz olumsuz olabilir ama olumsuz durumlar hayatımızın her evresinde maalesef ki var. 

Uzun zamandır gidip görmek istediğim bir yer olan Bozcaada'ya geçtiğimiz hafta üç günlük bir gezi planladık. Cuma sabahı erkenden yola çıktık ve gezimiz başlamış oldu. 

 İlk önce İstanbul'dan Bozcada'ya nasıl gidilir. Biraz bahsedeyim. 

Tekirdağ, Keşan üzerinden Çanakkale'ye geçip Gestaş feribotları ile boğazı geçmeniz gerekiyor. Ardından Geyikli'ye varıp yine Gestaş'a ait feribotla adaya geçiyorsunuz. 

Geyikli'den almış olduğunuz feribot ücreti gidiş dönüş olarak satılıyor ve dönüşte tekrar ödeme yapmak zorunda kalmıyorsunuz. 

Biz sezon bittiği için önceden bilet almadık ama sezonda oldukça yoğun olduğunu göz önünde bulundurursak online bilet almakta fayda var.

Cuma 14.30 gibi adaya varmış olduk. Kalacağımız otel feribota yakın olan Lara Butik Otel'di. 

Adadaki hemen hemen her otel küçük evlerin butik otele dönüşmesi ile oluşmuş. Bizde feribota en yakın otelli yorumlarına bakarak seçtik. Kaldığımız otelden ve otel işletmecisi Evrim Hanım ve yardımcısından son derece memnun kaldık. Evrim Hanım bizi karşıladıktan sonra türk kahvesi ve kek ikram etti. Odamızı teslim aldıktan sonra çok açıkmış olduğumuz için yemek yiyebileceğimiz bir yerler aramaya çıktık. 

Biraz ön araştırma yapıp gittiğim adada en iyi ev yemekleri yiyebileceğimiz yerin Hafızın Yeri olduğunu okuyunca direk oraya gittik. 

Bir güzel doyduktan sonra ada sokaklarını turlamaya başladık. 

Eşimle girmediğimiz dolaşmadığımız sokak kalmadı. Tüm o daracık sokakları dolaştık durdur. 

Adanın toplam gezilebilecek alanı 48 kilometreymiş. Ne kadar yukarı çıkarsanız çıkın mutlaka denizi her yerden görebiliyorsunuz. Birbiri ile benzer evler sokaklar hep uyumlu. Rum tarafı daha renkli diyebilirim. 

Hemen hemen her sokakta oteller mevcut. Dar kapı önlerinde irili ufaklı birçok cafe gibi yerler var. 

Hissettiklerime gelince; adayı çok sevsem de ada esnafını hiç sevemedim. Doğru dürüst bir yaklaşım içinde olmadıkları gibi, aşırı pahalı müessesler var. Temizlik yeterli değil ve çok yavaş kalmışlar. 

Büfeden aldığım bir şişe soda 3 TL. Su 2 TL. Hiç köpüğü olmayan bir türk kahvesi 15 TL. 

Tatile çıktığımda para hesabı yapmayan gittiği yerden keyif alan yeme içmeyi seven biri ben bile bu aşırı pahalılığa çok kızdım. 

Affedersiniz insanı enayi yerine koyduklarını düşünüyorum. Nasıl olsa yiyecek içecek gözü ile bakıldığı için fiyatlar aşırı kalabalık. 

Temmuz ayında Safranbolu'da üç gün kaldım ve üç top dondurmayı 5 TL'ye satan esnafını da gördüm. O da kazanıyor, Bozcaada'dakiler de...

Eşimin şahit olduğu bir diyaloğu da burada paylaşmak istiyorum. 

Markette iki kadın müşterinin arkasında bekliyor. 

Kadınlar sürekli Beyefendiye bir şey soruyor ve artık çok süre geçtiğini anlayınca kasadaki beyefendiye;

"Müşteri bekliyor."

Diyorlar 

Beyefendide de diyor ki 

"Müşteri nedir ki, beklesin"

Nasıl bir düşünce ve nasıl bir yaklaşım? Ben bazen hiç anlam veremiyorum. 

Özet olarak, kaldığımız oteli, yemek yediğimiz lokantayı ve içmiş olduğum en güzel kahve olan Madamın yeri dışında Ada bana güzel resimlerin çizili olduğu ada sokaklarını, aşırı pahalı ve yüzü gülmeyen esnafın anılarını bıraktı. 

Eşimle kafa dinlemeye ve iş yaşamının stresten uzak kalmaya çok ihtiyacımız olduğu içim biz birbirimizle oldukça iyi vakit geçirdik. 

Olumsuz eleştiride bulunmaktan kaçınırım ama Hissettiklerimi paylaşmadan da edemedim. 

Adada denize girmedim, bir meyhanede veya canlı müzikte bulunmadım. Onlar için bir şey diyemem ama seveni olduğu gibi sevmeyeni de oldukça fazla olduğu Ada yorumlarını internette fazlası ile bulabilirsiniz. 

Sağlıkla ve sevgiyle kalın