Acımasızlar Kitap Yorumu

“Beni sevmeni istiyorum.” diye mırıldandım.

“Bunu yapamayacağını düşünürsen de bana karşı hiç değilse aşka yakın bir şeyler hissetmeni istiyorum. Sadakatini istiyorum. Bana karşı dürüst olmanı istiyorum. Her zaman, her şartta benim yanımda olmanı istiyorum. Seni başkasının yanında görmeye dayanamam. Vücudunu istediğim gibi kalbini ve düşüncelerini de istiyorum. Ümitlerini, hayallerini benimle paylaşmalısın. Paylaşmalısın ki bir gün bunları gerçeğe dönüştürebileyim. “

Biri İtalyan, biri İrlanlada’lı olan iki mafya babası on beş yıl önce stratejik bir anlaşmaya imza atarlar ve çocukları evlendirerek güçlerini birleştirmek isterler. Bu anlaşma hiçbir zaman bir ihaneti kaldırılabilecek bir anlaşma değildir ve tek bir ortak düşman vardır. Valerolar.

Birbirini hiç görmeyen Melody Giovanni ile Liam Callahan’ın formalite başlayan evliğinde tabiri caizse yer yerinden oynuyor diyebilirim.

Siz romanı okumaya başladığınız andan itibaren karakterlin ne kadar acımasız olduğunu görüyorsunuz. Hele Mel, (Melody’e sadece kendisinin izin verdiği kişiler Mel diyebilir) onun içinde bir damla bile acıma yok. Tek bir patron olma isteği ile etrafındaki herkese kök söktürüyor ama Liam’ı tanıdıkça ona inandıkça da değişmiyor değil. Çok karanlık bir mafya hikâyesi olan Acımasızlar’da düşmana karşı birçok strateji geliştiriliyor, hükümet ve polis teşkilatı bile işin içine dâhil oluyor Callahan ailesi bayağı bir mücadele veriyor ve ailenin birbirine olan aşırı bağlılıkları göz dolduruyor. Aile dışında kim olursa olsun gözünün yaşına bakılmadan acımadan öldürülebiliyor. Sebep olsun veya olmasın öldürmek onlar için oldukça kolay.

Ailenin tüm fertleri kadın veya erkek hepsi birbirinden güzel ve yakışıklı. Yazar Liam ve Mel’i anlatırken şaheser yaratmış gibi anlatıyor. Mel’i çok acımasız yapmış ama ona sürekli beyaz topuklu ayakkabılar giydirerek masumiyet de kazandırarak içinde kırgın olan bir yanı göstermiş. Liam’ hayat verirken nasıl sevebileceğini, nasıl sahipleneceğini kanıtlamış.

İşte romanın karanlık taraflarının yanında, güzel yanlarının da oluğu duygulu sayfalar karanlık mafya dünyasından biraz da uzaklaşmayı sağladı ve romanın akışını renklendirdi.

Liam ve Mel iki patron; kaçakçılık yaparak dünyayı ele geçirme hırsları ile güçlenirken düşmanların da rahat durmayacağını romanın sonunda bomba etkisi yaratarak gösterdi. Devam kitabında daha çok acımasızlık göreceğimizin sinyallerini şimdiden hissediyorum dersem sizi de oldukça meraklandırabilirim.

Romanın arka taraflarında duran yan karakterler birinci kitabın sonuna doğru oldukça atak göstererek kendilerinden sıkça bahsettiler ve Ben en çok Coroline ile Olivia’ya yı merak ediyorum. Neal’dan da bomba ataklar beklemiyor değilim.

Acımasız bir mafya hikayesi okumak isteyenleri romana beklerim. Son olarak Liam ile Mel’in özel anlarını göze alırsam roman için yetişkin türü diyebilirim.