Fesleğen Kitap Yorumu

Gece,

Bembeyaz ve birazdan kalemle buluşacak birkaç sayfa elimde

Hüzün pencerede, gözyaşına hazır

Sen hüzne hazırsın

Halin birbirine kavuşamayan yıldızlara benzer

Vuslat uzak aydınlığa

Bir yanık kokusu

Az evvel yaktığın kağıtları söndürüyorsan gözlerinle

Ve tanıdık bir ses gerek diyorsan, beni anlayan  "Yeni yeşermiş bir fidanın bir Allah dostundan başka neyi olabilir ki. Sevin onu olur mu? "

Geçen hafta sonu oğlumla bir etkinliğe katılmak için beklediğim sırada, kitaplıktaki kitapları incelerken Hikmet Anıl Öztekin’in son kitabı Fesleğen dikkatimi çekti. Baktım bizim etkinliğimizin başlamasına bir saat var. Berke bir kenarda oturmuş oynarken bende mis kokulu bir türk kahvesi eşliğinde kitabı karıştırıp okumaya başladım.

Tamamını bitiremedim. Ama birçok sayfayı iyice okuyup sindirdim.

Kitapla ilgili çok fazla yorum yapamayacağım ama okuduklarımla ve alıntılarla güzel şeyler paylaşacağım.

Eğer Hikmet Anıl Öztekin’in diğer kitaplarını bilen ve sevenler varsa, Fesleğen’i de seveceklerdir. Bir Eyvallah, Elif Gibi Sevmek kadar olmasa da yine de maneviyat yüklü bir kitap olduğunu düşünüyorum.

“İyi insanlar gibi yapma olur mu gökyüzü? Sen gitme. Mavin gitmesin. Yeşilim bir hatırası var bizde, mıh gibi saplanmış yüreğimize, yıllardır ağla ağla eritemedik onu. Sallayamadık o mıhı yerinden.  Birde mavinin hatırasını saplama şu adam. Olur, mu gökyüzü? Sen gitme. İyi insanlar gibi sen de bizi koyup gitme.“

Fesleğen ve seyyahın birbirlerine olan duygularını anlatan kitap, aşk ile ilahi bir aşkla birleştirilmiş ve örtüştürmüş.

Kitabın içinde verilen hadisler, kıssalar o kadar güzel ki, huzur veriyor. Ben öyle hissettim. Okuyan birçok kişinin görüşü de aynı şekilde.

“Benim muhabbetim, bir kulun kalbine girerse, Aziz ve Celil olan Allahü Teâla, onun cesedini ateşe haram kılar. (Hadis-i şerif Ramuz- ül Ehadis) “

Fesleğen, yeni genç nesille daha çok hitap ediyor gibi ama her okuyucuda kendinden bir şeyler bulabileceği, maneviyatı ve  ilahi aşk  hissedeceği dolu bir roman.

 “Muhabbetten Muhammed oldu hasıl, Muhammedsiz muhabbeten ne hasıl. “

Ayrıca, romanın bazı yerlerinde anlatılanlar, verilen mesajlar nasihat niteliğinde.

“Allahü Teala buyurdu ki, Benim için birbirini sevenlere, benim için biraya gelip oturanlara, benim için birbirini ziyaret edenlere, benim için birbirine verenlere muhabbetim vacibdir. “

Romanın sonunu öğrenemedim, öğrenmek içinde kitabı satın alıyorum.

Yorum yapmak için dayanamadım ve sizinle paylaşmak istedim.

Okuyanlarınız varsa belki kitabın sonunu bana anlatabilirsiniz. Ne dersiniz?

Sevgiler

Elmas