Uzun Bir Aradan Sonra Tekrar Merhaba Blogum

Gerçekten merhabalar

Yazı yazmayı özlemişim:) 

Ocak ayında tek bir kitap yorumu yapıp daha da bloguma bakamadım. 

2020 benim için yeni başlangıçların yılı olacaktı. Öyle de oldu. Ocak ayında ömrüme ömür katacak hayat arkadaşımla evliliğimizi gerçekleştirdik. 

Çiftli rakamların uğuruna ve şansına inancım hep olmuştu ama bu sene ülkemiz ve dünyamızı etkileyen büyük bir salgınla mücadele halindeyiz ve halen bitmiş değil. 

Dualarımız dileklerimiz güzel günlerin hemen gelmesi. 

Hepimizin yaşamış olduğu kaygıları bende en derinimde hissettim. Öpmenin, dokunmanın sarılmanın ne ne kadar önemli olduğunu, ruhumuzu nasıl beslediğini, bizi insan olarak tanımlamanın farkına vardım, vardık, varıyoruz da. 

Rahmetli babamı kaybettikten sonra ilk kez bir bayram mezarlık ziyaretine gidemedim. Annemin elini öpemedim. Tüm ramazan ayı boyunca kimseyi evimde ağırlayıp iftar edemedim. 

Tüm bu burukluklar beni çok ağlattı, Hüzünlendirdi. Üzdü. 

Yine de sağlığımız yerinde olsun, öyle değil mi? 

Çalışmaya yine devam ettim. Bir hafta evde, bir hafta işte korunaklı bir şekilde çalıştım.

Evde oluğum sürelerde; bolca kitap okudum, ev işleri, temizlik, rutin olması gereken işlerimi hep rahatlıkla yaptım. Hobi merakım olan şeyleri denedim. Kendimi boyalara, çiçeklere, makromeye verdim. 

Çiçeklerim yavruladı:) Yeni yeni bebeklerim var. Tepsi, ekmeklik, peçete, takı kutusu yaptım. Makrome saksılık ördüm. 

Şimdilerde de ayna yapıyorum ama normal düzene geçtiğimiz için akşamları yorgun oluyorum ve biraz ağırdan gidiyorum. 

Zaman su gibi akıyor. Ömür bitiyor ama ömrümüzü güzel kılmak da bizim elimizde diye düşünüyorum. Efulim, yol arkadaşım yanı başımda. Çocuklarım sağlıklı. Ailemden herkes iyi. Kendi paramı kazanıyorum. 

Şükretmek için çok sebebim var. 

2020 yılı çok zor bir yıl. Bize öğrettiği çok şey olmadı da değil. 

Ama ben hep Mevla'nın şu sözünü söylerim:

Sen Allah'a güven; Hiç beklemediğin anda, çiçek açar umutlar. Birde bakarsın, tam ortasındasın baharın!

Sağlıkla kalın…