2013 Biterken...

"Acısıyla tatlısıyla bir yılı da bitirmek üzereyiz." Demiyererek başlayacaktım yazıma ama  kendini bu klişe cümleyi yazarken buldum:)))

Bir yıl daha geçti ömrümüzden. Bir yaş daha yaşlandık maalesef. 

Sabah sıkışık trafikte işe giderken dalmışım öyle ve yıl boyunca neler yaptığımı neler yaşadığımı düşünürken buldum kendimi. Bir yıllık film şeridi geçti gözümün önünden birden.

Güzel bir yıl değildi benim için. Ayrıca 2013 yılının çok kişiye iyi gelmediğini duydum. Karışık bir yıl olduğunu söyleyen çok oldu. On üç rakamının uğursuzluğundan mı, tekli rakamların tek kalmasından dolayı mı bilmem, bence kötü bir yıldı.

Ben kötü şeyleri bir kenara bırakarak, kafamdan def ederek  2013 senesinin bende bıraktığı iyi şeyleri düşünmeye odaklandım.

İşim gereği çok fazla insanla iletişim halindeyim ve konuşmayı sevdiğimden mütevellit sohbet etmeye farklı kişiler tanımaya hevesliyim. Küçük büyük hiç fark etmez herkesle konuşur, paylaşır ve dinler  aldığım her bilgide yeni cümleler, yeni anılar, yeni hayaller katarım kendime.

2013 yılında yeni yeni insanlar yeni arkadaşlar edindim. Bolca sohbet ettim ve anlatmanın ve dinlenmenin ne kadar önemli olduğunu kanısına vardım. Konuşuldukça içinde biriktirilen ne varsa dışarı döküldüğünü, susarak hiç bir şeyin değişmediğini anladım. İç sesimim haykırışlarını duydum  ve herkesten ve her şeyden önemli olan tek şeyin insanın kendisinin olduğuna karar verdim. 

Önemli ve değerli olan bendim. 

Şu zamana kadar izlediğim yol yanlışmış. İnsanın önce kendisini sevmesi gerekiyormuş. Sen kendinden daha fazla değer veriyorsan başkasına, o başkaları daha da fazla senden seni almak için uğraş gösteriyormuş. Sende "Yok hayır" dediğinde de itirazla karşılanıp suçlanılıyormuşsun. 

Yorulmuşum böyle olmaktan. Farkına vardım.

Adımın taşıdığı anlamdan mı kaynaklanıyor, yoksa sorunları kolay çözümleyip sonuçlandırmam, hayata pozitif bakıp hep olumlu sonuçlar elde etmekten mi  bilemem ama hep benim onları düşünmemi, ilgi göstermemi, sabırlı olmamı, ilk adımın benim atmam gerektiğini, affetmem gerektiğini düşünüyorlar. 

Bu düşüncelerden yoruldum artık. Bir karar aldım ve yapmıyorum.

2013 yılının ikinci yarısından sonra düşüncelerimle, önceliklerimle ilgili değişiklik yapma kararı aldım. Yapmak istediklerimi sıraladım kendimce. Çok uzun zamandır yapmak istediğim ama bir türlü cesaret edemediğim bir şeyi yaptım. Kendi bloğumu kurdum. Benim için güzel bir adımdı blog kurmak. Gezip eğlenmeye, oğlum Berke'yle daha çok vakit geçirmeye, kızım Damla'yla bolca sohbet etmeye dostlarımla sık sık görüşmeye, yazmaya ve yazdıklarımı paylaşmaya işten arta kalan tüm zamanımı verimli kullanmaya başladım. En güzeli kendimi önemsedim ve kendime vakit ayırdım.

Severek yaptığım işim, ailem, eşim, çocuklarım, yemeklerim, olmazsa olmaz kitaplarım, arkadaşlarım ve can dostlarımla ve aldığım kararlarımla, kendime duyduğum özgüvenimle daha iyiyim.

Beni yılmadan ve usanmadan dinleyen ve benden desteğini esirgemeyen kendimi bulmamda bana yardımcı olan sevdiğim üç dostumun katkısını hiç unutmayacağım. İyi varsınız. İyi ki benim dostlarımsınız.

Aslında anlatmak istediklerim başka şeylerdi ama kelimelere ve cümlelere başka harfler döküldü. Her şeyi bir tarafa bırakmak lazım. Önce ben demeliyiz. Ben demenin ne demek olduğunu kavradığımızda kendi hak edişimizi bulmuş olacağız. Olumlu ve yapıcı bir duruşumuz kararlı bir tutumumuz varsa, samimiyet ve dürüstlüğü de elden bırakmadığımız sürece değerli olan yine kendimiz olacağız. Kendi saygımız hem bizi hem de karşımızdakini şahlandıracak.  

Kendi farkındalığını anlamak, ben olduğunu hissetmek çok güzel bir duyguydu ve ben şu an onu çok iyi yaşadığıma inanıyorum.

Ben yaşamımda her zaman sağlığı birinci, huzuru ikinci olarak istedim. Sevmenin ve sevgi göstermenin her kilidi açtığına inananlardanım. Ruhumda polyannacılık var benim. Yapılan her kötülükte bile hayır arar ve ondan da kendime ders çıkarmaya çalışırım. 

İyi olalım.

İyi bakalım gözlerimizle dış dünyaya. Güzellikler olsun yanı başımızda. Arada iç sesimize de kulak vermeyi unutmayarak.

Yeni bir yılda kim ne istiyorsa ve diliyorsa gelsin ona, konsun yüreğine.