Amacımız belli yine Berke ile hoşça vakit geçirmek. Düştük yine yollara. Şimdiki durağımız şehir tiyatroları çocuk oyunu. Bakalım nasıl geçiçek?
Evden çıkarken nereye gittiğimizi anlattım ama çok da anladığını ve beni dinlediğini sanmıyorum. Berke için attaya gidelim de nereye gidersek gidelim:)))
Ben yine endişe içerisinde ve meraklanarak yürüyorum tiyatro salonuna giden koridorda. İstiyorum ki Berke eğlensin keyif alsın ve tiyatronun ne demek olduğunu az da olsa kavrasın. Amaç sanatla Berke'yi buluşturmak.
"Benim sıpam neler yapacak, katılım gösterecek mi, eğlenecek mi? Yoksa sıkılıp kaçmak mı isteyecek?" düşünceler içerisinde girdik tiyatro salonundan içeriye.
Düşündüklerimin hiç biri olmadı. Berke çok eğlendi ve onu eğlenerek görmek beni daha da çok keyiflendirdi.
Oyunun başlamasına on dakika vardı ve biz solandaydık. Bu kadar kalabalık olacağı hiç tahmin etmemiştim. Şaşırdım. Anneler babalar çocuklarını tiyatroya getirmişti. Ne güzel bir ortam vardı.
Çocuklar oturmuş oyunun başlamasını bekliyordu. Benimkide kendine hemen yer buldu ve oturdu. Etrafına bakıp duruyor, yanındaki çoçuğun arabasına musallat oluyordu, taki oyun başlayana kadar.
Kukla Oyunu şarkılarla ve alkışlarla başladı. Çocukların hepsi çığlık çığlığa şarkıya katılmaya çalışıyor alkışlarını da eksik etmiyorlardı. Çok gülüyorlardı yaramaz kardeşlerin yaptıklarına. Berke ne olduğunu anlamadı ilk başta ama sonra oda baktım alkış yapıyor, kahkahalarla gülüyor çığlık atıyordu. Süper eğleniyordu. Kurt ve kardeşlerine gülücükler gönderiyordu. Onun her gülmesi beni daha da çok sevindiriyor, iyi ki gelmişizi pekiştiriyordu.
Oyun çok güzeldi ve tamamiyle çocukların katılımıyla ilerliyordu.
40 Dakika ne çabuk bitmişti.
Ben amacıma ulaşmış Berke'yi hem eğlendirip hemde mutlu etmiş, hemde tiyatro ile tanıştırmıştım. Yola devamdı.
Bir sonraki çocuk oyununun biletini de almayı ihmal etmedim.
Güzel bir tanıtım, teşekkürler.
YanıtlaSil