Bu Günlerde Yorgunum Çok

Bugünlerde ne yazı yazabiliyorum,  nede okuyabiliyorum.

Bu durumdan hiç hoşnut değilim. Hiç yapmadığım bir şeyi yaptım son günlerde. Üç kitaba başladım ve yarım bıraktım.

Üzerime atılmış bir ölü toprağı var sanki.

Yada bazen tükenmişlik mi oluyor insanda? Bilemiyorum ama bıkkınlık olduğu kesin.

Okunması gereken kitaplarım, kitaplıktaki yerinde kuzu kuzu okunmayı bekliyorlar.

Havaların ısınmasından ve işlerimizin yoğunluğundan eve zor atıyorum kendimi akşamları. Akşam yemeğinden sonrada çöküş başlıyor bedenimde.

Ben bir kaç şeyi bir şeyi aynı anda yürütmeyi isterken, vücudum bana dinlenmem gerektiğini vurguluyor. Ama dinleyen kim.

Yani tatile çıkmam lazım. 

Şu an için tatil en son planım gibi gözükmekte. Önceliklerim var.   

Sancılı bir dönem geride kaldı bizim ailemiz için Lys'yi atlattık ve şimdi de sonuçların açıklanmasını beklemekteyiz. Bu sene istediğim en büyük şey Allah'ımdan kızımın iyi bir üniversiteye yerleşmesi.  Ülkemizde her şey zor olduğu gibi, üniversiteye de girmek çok zor. Bakalım ne gibi zorluklar bizi beklemekte?

Evde keyifle yaptığımız en güzel şey Berke ile yemek yapmak. Oğlum çizgi filmleri bıraktı yemek programı seyrediyor sürekli. Müptelası olduğumuz kanal Turkmax Gurme.

Halının üstüne yaydığımız tavaları sıralayıp içinde arabalarımızı pişiriyoruz. Salonumuz bir mutfak haline dönüştü. Bana ve ablasına yeni bir yük daha ekledi. Tencereler ve tavalar Berke yüzünden sürekli yıkanmakta. Çocuk olmak lazımmış, tek derdiniz kurduğunuz oyunlarınız. 

Acaba ahçı bir oğlum mu olacak. Bunu iyice düşünür oldum. Mutfakta benimle vakit geçirmeye bayılıyor. Gerçi en son yaptığım pankekleri tuzlayınca bayağı bir kızdım kendisine. Ama sonra tuz koydum anne deyince bayağı bir güldüm. Çok da güzel yumurta çırpıyor. Bayılıyorum onu seyrederken. Annesi olarak onu öyle görmek beni çok keyiflendiriyor.

Yazamıyorum demiştim değil mi? Bir başlayınca yazılıyormuş:))))))

Şimdide yarım bıraktığım kitabı mı bitireyim?