2016 Giderken...

Merhabalar

Yine bir yıl biterken söylenecek ne çok şey var.

Bir yıl rakamla telaffuz etmek ne kadar kolay, öyle değil mi? Ama gün olarak saydığımızda her bir gün yaşanan onca saatte yapılan iş, onca acı onca mutluluk...

Bir yıl biterken hüzünlenir misiniz? Kimileri için evet, kimileri için hayır sanırım. Ben üzülüyorum bir yıl daha geçti ahir ömrümüzden.

Ben bu yılımı anlatmak istiyorum sizlere;

Belki bir yaş daha yaşlanmış olabilirim ama iyi tarafından baktığımda çocuklarım bir yıl daha büyümüş oldu. 

Allah’ım nasip ederse uzun süre yanlarında olmak istiyorum. Dün akşam duygusal bir anımda gözlerimden yaşlar inerken annem bana "En büyük zenginlik evlatların kızım." dedi. Ben anneme baktım, annem bana ve sonra ben kızıma sarıldım. 

Çok doğru, aslında en büyük zenginliğim benim evlatlarım. 

Bu yazı biraz hüzünlü olacak galiba...

İnsanın hayatında geçirdiği evreler varmış. Yaşadıkça insan daha iyi anlayabiliyor. Bende yaşamımın ikincisini evresindeyim. Yaşıyor ve tecrübe ediyorum.

Aslında sınanmak için geldiğimiz bu dünyada, Hep sınanıyoruz da farkında olmuyoruz. 

2016 Ocak sonu gibi uzun süredir çalıştığım iş yerimden ayrıldım. Haksızlığa uğradım ama savaştım ve hakkımı da aldım. İşten ayrılmış olmam çok üzücü ve yıpratıcı bir süreçten geçmeme sebebiyet verdi. 13 yıldır iş aramamıştım ve iş aramak yeni bir işe başlangıç yapmak beni aşırı sarstı. İki ay sonra yeniden işteydim. Yeni iş yeni insanlar inanın alışmak ne zormuş. Alışamadım zaten ve çok sıkıntılı geçen zamanda başka bir yerden iş teklifi gelince değerlendirdim ve temmuzda başka bir yere başladım.  Bu sefer her şey çok güzeldi. Hiç sıkılmadan çalışıyordum. Meğer iş yerinde ki huzur insanın güzel yaşantısını ne kadar etkiliyormuş ve bir kez daha farkına vardım. Ne yaşarsam yaşayım hep Allah'a sığındım. Hep onunla konuştum ve hep dua ettim. O sıkıntılı zamanlarımda kız kardeşim bana Allah De Ötesine Bırak kitabını getirmişti ve bana çok iyi geleceğini söylemişti. Kitabı okuduğumda yine fark ettim ki bu bir sınav dedim Elmas. Senin imtihanın sabret dedim hep kendime. Boşluğa düşmedim mi? Tabi ki. Kızmadım mı? Çok hem de. Ağlamadım mı? Çok fazla. 

Ama sabrettim ve yılın son çeyreğinde eski çalıştığım markamın başka bir servisinden çalışma teklifi aldım ve artık yeni iş yerimde mutlu çalışıyorum. Şükürler olsun.

Bir yıl içinde benim kadar sebatkâr bir insan üç defa iş değiştirmiş oldu. Belki çok uzun anlattım size ama şu an sabrımın mükâfatı bu diyorum. 

Bir buçuk yıldır gerçekten hayatımın sınavını verebiliyorum diye boşuna demiyorum. Boşandım, evimden ayrıldım ve işimden ayrıldım. Hayatımın temelini oluşturan üç önemli yapıyı değiştirdim. 

Sarsılmadım demek isterdim ama öyle olmuyor maalesef. En derinden sarsıldığını hissediyorsun. Sarsıldım da. Ben bir tel tokasını bile seven birisi olarak yeni düzene yeni yaşantıma helede bu ülkede kadın ve anne olarak alışmak ne kadar çok zormuş bir kez daha anladım. 

Yine de şükür, yine de hamdolsun demekten hiç vazgeçmeyerek yine Allah inancına sarılarak devam ediyorum. 

Sağlıklı olduğum ve bir işim olduğu için, kendi ayaklarımın üstünde durmaya çalışıyorum. 

Her şeyin hayırlısı... 

Yaşaman gerekenlerin önüne geçmek gibi bir gücümüz olmadığı gibi, acılarda da güçlü olmaya kendini alıştırmaya çalışsan da alışmıyor be insan. 

Bazı şeyler elimizdeyken bazı şeylerde kader. İnsanız ve her duyguyu yaşamak için yaratılmışız. 

Belki bir yaş daha yaşlanmış olabilirim ama yaşadıklarım hep bana ders .Tanıdığım sandığım, inandığım ve ne çok tanıdığım dediğim kişileri de görünce, bazılarını da tanımamış olduğumu fark ettim. 

Her şeye kulak asamamak, aslında hiç takmamak gerektiğine inanmaya çalışarak yaşamaya, herkesten önce kendinin önemli olduğunu kendime söyleyerek geçirmeye çalışıyorum yaşamımı. Bazen uygulamaya çalışıyorum bazen hayır. 

Hep gülen fotoğraflarımız yok hayatın çerçevelerinde. Ağlayan fotoğraflarda asılı o çerçevelerde...

Hesap soruyorum ey hayat sana. Mutluyken sana hesap sormayan bizler, kötüyken neden hep hayat işte deriz. 

Sıkıcı olabilir yazdıklarım size ama bu yıl böyle bir yıldı benim için. 

2017'den ne bekliyorsun klişe sorusuna gerçekten ve gerçekten huzur ve sağlık istiyorum.

Siz neler bekliyorsunuz?

Sevgiler...