Ateşle Oynama Kitap Yorumu

Gül ve Avcı dışında Asude’nin tüm kitaplarını okudum ve hepsinin yeri bende apayrı. 

En en sevdiğim bana göre Daima Aşk Kazanır. Bu günlerde içimde yeniden okumak isteği ile yanıp tutuşuyorum ve bizim kızlarla yeniden okuma planı yaptık bile. 

Asude’nin kitaplarındaki her kadın asi, dik başlı, çat çat laf yetiştirenler ve hepsi güçlü kadınlar. Erkekler de hep burnundan kıl aldırmayan, bazen ukala, bazen deli aşık, bazen de kocaman bir centilmen.

Ateşle Oynama’da aynı karakterler mevcut. Hare sorumsuz gıcık abisine yardım etmek için bir yanlış yapar ve İstanbul’dan çocukluğunu geçirdiği Baharlıköy’e ikiz kardeşi Sare ile kaçar.

Yeni bir hayatın başlangıcı mı olur, bela, yalanlar ve aşk gelir onları mı bulur bilinmez ama bol atraksiyonlu bir zaman onları bekler?

22 yıl öncesine ait ve hiç gitmeyen anılar canlanır. Engin çıkar gelir. Aşk zirve yapar. Doğu başka hesaplar için yola çıkar Sare’yi bulur. Cadı kaynana hep kötü planlar peşinde koşup durur, Oğuz kötü abi rolünü hiç elinden bırakmaz…

Romanla anlatacaklarım bu kadar. Fazla detay yok kusura bakmayın. Bu kitapla Asude’nin kaleminin daha da bir güçlendiğini hissettim. Kitabı okuyor değilim de daha çok film seyreder gibi hissediyorum kendimi. 

Karakterlerin arkasında duruyor onları seyrediyorum. Kelebeğin dansları ve çalınan müzik eşliğinde bende onunla dans ediyorum.  Sare ile Doğu’nun didişmelerine acayip gülüyorum ve Engin’i bazen bir kaşık suda boğmak istiyorum.

Asude kendi tarzında çok iyi. Uzun kitapları sizi hiç sıkmıyor, aksine biran önce okuyup bitirmek istiyorsunuz.
Ateşle Oynama’da onlardan biri. Aşk dışında, kardeş bağlılığı, saf sevgi ve saygı var.

Kelebek ve Sarelle’yi merak edenler, hadi kitabı okuyun demek benden