Deniz Kitap Yorumu

“Sırtını öperdim,” dedi ansızın. Alnını kaşıyarak başını hayır anlamında sağa sola salladı. “Evlenseydik, ilk gecemizde sana olan sevgimi öyle gösterirdim. Seni öyle severdim çünkü izlerin geçtiğini biliyorum ama ben senin ruhundaki yaraları bir de op şekilde, sevgimle iyileştirmek isterdim.”

Zeynep Saraç ne yazsa okurum. Çok seviyorum kalemini. Dram, duygu, sevgiyi kitaplarında bana göre çok iyi veriyor. Kah yıkıp geçiyor, kah hüzne bulandırıyor, karakterlerine çile çektiriyor ve sonra da onları mükafatlandırıyor.

Deniz’de onlardan biri benim için.

“Her şeyim sende kalabilir.” diyerek bana biraz daha yaklaştı. “Hayatım, kitaplarım, odam hatta nefesim… Hepsini al ama…” dedi ve bir elini kapıya yaslayarak bana doğru eğildi. Dünyanın en güzel fısıltısını duydu kulaklarım. “ama artık kalbimi bana geri ver.” 

Deniz’in erkek kardeşi Emre, geçirdiği kaza sonucu yürüme yetisini kaybediyor ve bir daha yürüyemeyeceği öğreniliyor. Deniz çok sevdiği kardeşinin yıkımı ile boğuşurken, diğer bir sevdiği nişanlısı olan Nehir, sebep söylemeden yüzüğünü parmağından çıkararak Deniz’den ayrılmak istiyor. Ama ne gidebiliyor, ne de tam olarak kalıyor.

Nehir’in neden ayrılmak istediğini, neden gidemediğini ve neden kaldığını anlatamıyorum. Çünkü ne anlatırsan roman hakkında detay vereceğimden vereceğimden susmak en iyisi. Duygularımdan bahsedecek olursam; ben Deniz’i okurken Nehir’e çok kızdım. 

Birçok kararı kendi başına aldı, hüküm verdi ve uygulamaya geçti. Sustu. Konuşmadı. İçinde kapalı bir hayat sürdü. Nehir’in bu tavrına çok kızan Deniz uzaklaştı ama Nehir’den hiç kopmadı. Deniz’in karakteri bana Nehir’den daha güçlü geldi. Araya Çiğdem diye bir gıcık bir kız girerken, Nehir’in annesinin hataları derken romana üvey baba Haldun damgasını vurdu.  

Yine çok güzel bir Zeynep Saraç romanı oldu. Ben Deniz’in daha çok okumak daha çok özümsemek isterdim. Yazarın erkek karakterleri hep güçlü, hep beyefendi, hep düşünceli erkekler. 

Öldüm ben, öldüm ama etraftaki soluk ve pastel renkli ne varsa canlandı. Eşyalar onun koyu kahverengi gözlerinden bana akan sıcaklığa boyandı. Koyu ve uzun kirpiklerle çevrili sonsuz bir deniz gibi bakan gözleri benim kalbimi benden bir daha aldı. Belki de sonsuza kadar…

Deniz dahil yazarın diğer tüm kitaplarını okumanızı, yazarın naif kalemi ile tanışmanızı isterim. Benim en en sevdiklerim ne dersiniz ise Nar Çiçeğ ve Gri Mavi’dir derim.