Yeni Dünya Kitap Yorumu

''Ben, içimde dayanılmaz bir acı ile ve önüme çıkacak bütün insanları yakalarından tutup oraya götürmek arzusuyla, artık uyumaya hazırlanan şehrin ortasına koşuyordum.'' Isıtmak İçin & 1939

Yeni Dünya 13 kısa öyküden oluşuyor. Öykülerin kısalığı ile çabucak okunup bitiyor ama her hikaye sonunda bir iç çekişle hüzne duyguya boğuluyorsunuz. 1936 ile 1942 tarihleri arasında gerçekleşen olayları okuduğumda dünya ve insanlığın daha da kötü bir hale geldiğini üzülerek düşünüyorum.

Her öyküde hep bir adaletsizlik var.  İmkansızlık yokluk, yoksullukla geçen bir çok hikaye kasaba halkının duygu ve düşünceleriyle birleştirilmiş samimi gerçek düşüncelerle birliklte, ölüm, hastalık ve bencillik var.

Sabahattin Ali yurdunun insanlarını ve imkanlarını yazıp bize anlatırken çok iyi bir gözlemci ve duygusal olduğunu bağdaştırdığı hikayelerle ışık tutuyor. Yazarın ben o kaos tarafını çok seviyorum. Kasvetli boğucu öyküler yazsa da, biliyorsun ki hepsi gerçek, hepsi var olmuş şeyler.

Hâlâ bir şey çıkmadı... Galiba bu yolu yapmayacaklar. Köylü de bana yardım etmiyor. Pek ölü mahluklar... Belki de pek akıllı mahluklar da, boşuna yere uğraşmak istemiyorlar... Asfalt Yol & 1936

Altını çizeceğim çok öykü var. Boğazıma yumru gibi oturan Ayran öyküsündeki Hasan, Yeni Dünya öyküsündeki Yeni Dünya, Isıtmak İçin’de ki çamaşırcının kızı, Asfalt Yol’da ki öğretmen.

Hepsi yurdum insanının yaşadıkları…

Okumadığım tek öykü kaldı Hasanboğuldu. O nu özel bıraktım. Okuduğum yorumlara göre #yenidünya öykü kitabının en güzeli oymuş. O Öyküyü gecenin sessizliğinde okuyacağım.

Sabahattin Ali’yi tanıyın, okuyun, anlamaya çalışın. Yazarın kitaplarını sevmek için öykülerinden başlayın.

Benim sırada okuyacağım Sabahattin Ali kitabım Kuyucaklı Yusuf olacaktır.

Sonra tutmuş 'çay içme' diyor. Allah Allah... Çaydan da zarar geldiği görülmüş mü?.. 

Sözünün burasında bağırırdı: 

"Satılmış... Getir çaydanlığı!.."  Çaydanlık & 1938