19 Eylül 2016 Pazartesi

Okullar Açılıyor!!!!!



Merhaba 

Bu yazı biraz eskilere gidecek. Size yazarken ben yeniden o günleri yad edeceğim. 

Bugün okullar açılıyor. İkinci çocuğum Berke bugün birinci sınıf oluyor:)) 

Heyecanlıyım. 

Birini okuldan mezun ettim. Bir diğerini okula başlatıyorum. 

Heyecanım biraz da başka aslında. 

Kendi ilk okul hallerim geliyor aklıma. Düşünüyorum kendimi. Siyah önlüğüm, annemin bana eliyle yaptığı dantelli yakalığım ve bitlenmemek için kesilen kısacık siyah saçlarım. 

Okul bahçesinde sırada dizilmiş halime bakıyorum. Kendim değilim sanki. Başka birinin gözüyle seyrediyorum kendimi. 

Okulumuz ilk ve ortaokul karışık bir okuldu. Biz öğlenciydik. Okul bahçesi o kadar kalabalıktı ki o gün. anneler, babalar, bir yanda ağlayan çocuklar, öğrenciler. 

Hiç ağlamadım ben. Korkmuyordum ama ürkek bir tavrım vardı. Ağlamak burnumun ucunda da ama ben kendimi tutuyorum. Ağlarsam biliyorum ki annem üzülecek. 

Cesaretli oluşum o zamandan belliymiş sanırım:) 

Biz okula ulaşım yönünden şanslıydık. Okul ile evimiz karşı karşıyaydı. Annem bizi beslenme vermez, beslenme saati olan ikinci derste gelir, kapıdan bırakır giderdi. O zamanlar annem okulda poğaça ve kurabiyeleri ile ünlenmişti. En sıcak, en taze kurabiyeler abimle bizde olurdu. 

O sene Susam Sokağı yayınlanmaya başlamıştı ve oradaki Kurabiye Canavarı karakteri benimle özdeşleşmişti. Bende çok kurabiye yediğim için bana Kurabiye Canavarı lakabını takmışlardı. 

Ne kadar yıl geçmiş aradan. 33 sene. simdi yazdıkça, hatırladıkça zihnimde ne kadar canlı kalabildiğini hissediyorum yaşadıklarımın. 

Ne kadar güzel günlermiş. Ah yeniden çocuk olabilsem ve o günlere geri dönebilsem. 

Biz çocukken, simdi bizim çocuklarımız çocuk oldular. Aynı duyguları, aynı yaşantıyı yaşamamış olsak da onlarda, onlarda farklı anılarını hissedecekler. 

Biz sokakta oyun oynarken, onlar evde tabletle oynuyorlar. Büyük şehirde yaşamanın dezavantajları maalesef. 

Köyde kırsal yaşayan onca çocuk şehir çocuklarına göre daha şanslı. 

İnsanın en güzel anları çocukluk anları bence. 

Hayat çocuk olunca başka bir güzel. 

O yüzdendir ki ben elimden geldiğince çocuklarımın yanında çocukluklarını iyi yaşamalarını sağlamaya çalışıyorum. 

Şimdi başka bir evrede olacak benim oğlum. Artık okullu. 

Tüm öğrencilere iyi bir yıl dilerim. 

Görüşmek üzere 

6 yorum :

  1. Siyah önlüklü yıllarımı ve anılarımı ben de hiçbirşeye değişmem.
    Ne masumduk, tüm çocuklar gibi...
    Beni de o yıllara götürdünüz yazınızla.
    Başarılar diliyorum oğlunuza, sevgiler ♥

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aynen. Öyleymişiz. Bugün heyecanlıyım çok. Yorumunuz da beni duygulandırdı. Çok teşekkür ederim. Hepimizin çocukları başarılı olsun. Sevgiler...

      Sil
  2. Bizim de evimiz okulla yan yana bizde beslnmelerde ewe gelip kahwalti yapar oyle gecerdik okula. Babam da okulun mudur yardimcisi gibi oldugu icin ne annemi nede bbami ozledim. :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evi okul yakın olan öğrenci şanslıdır:)) Ne güzel sizde sıkıntı çekmemişsiniz:)

      Sil
  3. Tüm kardeşlerim okula gittiği için okula başlamayı iple çekiyordum ben :) Okulun ilk günü bizimkilere lütfen gidin artık demiştim :) Zaten ondan sonra da hep tabiri caizse inek bir öğrenci oldum :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. :)))) Ne güzel. bende hep inektim. Hala öyleyim. Sorun yok. Yalnız değilsiniz:)

      Sil