Yorum Hırsızlığı

Merhabalar

Dün akşam rastlantı sonucu benim için üzücü bir paylaşıma şahit oldum. 

Pazar günü instagram hesabımda okuyup, yorumlayıp paylaşmış olduğum kitabımın yorumu başka bir hesapta benim ifadelerimle paylaşılmış. 

Benim yorumumdan bir kaç cümle alınarak,  birebir aynı şekilde kopyala yapıştır yapılmış. 

Ne kadar üzücü...

Paylaşım yapan kişinin paylaştığı fotoğrafın altına şöyle bir yorum bıraktım. "Yorumlarınızda da biraz daha özgün olmanızı tavsiye ediyorum." 

Yorumum kişi tarafından hemen silindi. 

Bana cevap yazabilirdi. Cevap vermek yerine yorumu silmesi kendinin ne yaptığını bilmesi ile alakalı. 

Silinsin önemli değil. Ben zaten ekran görüntüsünü aldım. 

Paylaşımı repost  yapan yayın evine de mesaj olarak "Benim yazımı kopyalayarak yazmış." dedim. 

Bu kişi bir bookstgram. 

Akşam çok sinirliydim. Kitabı okumamış birde okumuş gibi gösterip paylaşmış ve paylaştığı yorumlarda çalıntı.  Takipçi sayısınında sahte olduğunu düşünüyorum. 
Şu an yazarken bakıyorum da fotoğraf 1085 like almış.  

Bu tarz hesaplar dolu. 

Yapmadıkları şeyleri yaptı gibi gösterip, çıkarları ve menfaatleri uğruna yalan yanlış yapan profiller dolu. 

Bedava bir şeye sahip olabilmek için, beğenmedikleri halde abartılı yapanlar dolu. 

Daha öncede paylaştığım resimler çalındı. Şimdilerde her paylaştığım resmim altına adımı yazar oldum. 

Üç yılı aşkın süredir yazıyorum ve paylaşıyorum. Bu zamana kadar kimsenin ne bir yazısını ve resmini alıp kendimişimmiş gibi yayınlamadım. 

Çok beğendiğim paylaşımlarda mutlaka repost yapıyorum. Ya da o kişi, yazar, söz sahibi kimse adını etiketliyorum. 

Kızıma göre bu tarz şeylere hiç üzülme anne diyor. O kadar çok var ki diyor.  

Ama ben Doğrucu Davut olduğumdan bu haksızlıklara gelemiyorum. Bu da bir kul hakkına girmiyor mu? 

Burada o kişiyi çok rahatlıkla lanse edecek fotoğrafa sahibim. Profili de şikayet edebilirim. Ama kızım yapmamı istemedi. "Onlar çirkin sende onlar gibi olma. Başka bir paylaştığın yorumunda onu etiketle ve izin veriyorum paylaşabilirsiniz yaz." dedi. 

Onu dinliyorum. 

Yazımın sonunu annemin bana sürekli söylediği ve benim yaşamım boyunca uyguladağım ve uygulamaya devam edeceğim iki sözüyle bitiriyorum. 

"Kızım sana taş atana, sen ekmek at."
"Kızım yedi kere düşün. Bir kere konuş. Bize annem hep öyle derdi."