Bahar Yorgunluğu Mu Bende ki?

Canım hiç çalışmak istemiyor bugün. Evde oğlum ateşli ve babaannesi yanında. Sabah ağladı peşimden gitme anne yat benimle dedi. Beş yaşındaki çocuğa çalışmanın ne demek olduğunu anlatmaya çalışıyorum. Üzüntüyle çıktım evden. 

İşe geldim, bitki çayı içtim, makyaj yaptım ama yok düzelmedim. Ağlama mudundayım. Biri ufacık bir şey söylese hemen yaşlarım akacak. Güçlü durmaya çalışıyorum. 

Yeni kitabıma başladım Piruze ve Oğulları. O kadar güzel gidiyor ki, okumak istiyorum sürekli.

Evde Berke'nin yanına uzanıp kitap okumak ve oğlumun sıcaklığını istiyorum yanımda. Ne kadar abur cubur varsa hepsini tüketmek geliyor içimden. Pijama terlik takılmak lazım bu haftanın son çalışma gününde.  Hiç bir şeye elimi sürmeden miskinlik yapmak.

Bu günlerde sabahları uyanmak çok güç benim için. Ne kadar uyusam da bir türlü kendimi dinlenmiş hissedemiyorum. Bahar yorgunluğu varmış, ona mı yakalandım acaba? 

Ruh halimiz ne kadar değişken oldu bizlerin. Yaşam standartları gittikçe zorlaştı, ondan mı acaba? 

Ben böyleyim. Siz nasıl hissediyorsunuz kendinizi? 

Güzel bir hafta sonu olur umarım herkese

Sevgiler,